Jeśli chodzi o gażę Richarda Burtona (wówczas jeszcze w związku z Liz Taylor), to wyniosła ona US$250,000 (ćwierć miliona dolarów). W każdym razie o takiej kwocie pisał wtedy nasz tygodnik "Film". Co prawda były to inne czasy a i dolar miał inną wartość, niż dzisiaj, lecz nawet w ówczesnych warunkach to honorarium nie mogło uchodzić za szczególnie wygórowane.
Zaproszenie małżeństwa Taylor do rezydencji Tity na wypach Brioni - nie było wliczone w wynagrodzenie.

PS Kilka lat wcześniej Marlon Brando zadowolił się absolutnie symbolicznym honorarium za rolę ojca Corleone, lecz zarazem - co było nowością - zagwarantował sobie udział we wpływach z tego niepewnego przedsięwzięcia. W rezultacie skasował na "Ojcu chrzestnym" coś koło 16 milionów.

Bardzo dobrze, że podajesz takie ciekawe, szczegółowe informacje. Ja powtórzyłem jedynie kilka zdań o tej produkcji, które usłyszałem w krótkiej wzmiance filmu dokumentalnego. Być może ludziom wypowiadającym się chodziło o to, że gaża była bardzo wysoka jak na warunki produkcji filmowych w tamtych rejonach :)

"Być może ludziom wypowiadającym się chodziło o to, że gaża była bardzo wysoka jak na warunki produkcji filmowych w tamtych rejonach :)"

To z pewnością. Na tle ówczesnych płac w KDL-ach, po przeliczeniu na twardą walutę, nawet owe ćwierć miliona dolarów musiało robić wrażenie. Płace aktorów filmowych z pewnością wystawały ponad przeciętną, ale nie aż tyle razy.
Jugosławia, choć socjalistyczna, nie wchodziła w skład "obozu" a nawet jawiła się jako "ćwierć-Zachód lub "poł-Zachód" (przeciętna płaca miesięczna w przemyśle rzędu tysiąca marek zachodnioniemieckich - na ówczesnych Polakach to mogło robić wrażenie). Ale jednak żaden tam Bata Żivijinović nie mógł się nawet próbować porównać do Burtona.

Obejrzałem dzisiaj okrojoną wersję "Sutjeski" wydaną przez firmę Demel. Faktycznie w kilku ujęciach widać, że Burton był pod wpływem - zwłaszcza przy scenie jak ranny wspina się pod górę można zauważyć chwiejny chód "Tity" i zaraz następuje cięcie. Dzisiaj taką scenę by zostawiono - oto ranny przywódca resztką sił podąża za swoimi żołnierzami mając sam rękę na temblaku. Ale wówczas nie można było pokazać Tity idącego chwiejnym krokiem pod górę - wszak żyjące bóstwa nigdy się nie chwiały.

Zgadza się!